پیش هورمون ها از خرافه تا حقیقت
پرسش و پاسخ های مهم در مورد پیش هورمون ها
برای تکمیل بحث پیرامون پیش هورمون ها این شماره از این ستون را به پرسش و پاسخ های رایج در مورد این دسته از ترکیبات که مصرف آنها کماکان در ورزش های قدرتی و در دیگر رشته های ورزشی مجاز و قانونی نیز هست اختصاص داده و به پرسش هایی که ممکن است با مطالعه خواص و ویژگی های پروهورمون ها در ذهن خوانندگان شکل گرفته باشد پاسخ داده ایم.
آیا پروهورمون ها را در روزهای استراحت نیز باید مصرف کنیم؟
این پرسش شاید اولین پرسشی باشد که ورزشکاران در مورد هر مکمل و یا هر دارو و ترکیبی که با آن سر و کار دارند می پرسند. قطع مصرف این ترکیبات در بین دوره موجب افت شدید سطح سرمی هورمون های هدف آنها در خون شده و از تاثیرات آنابولیکی این هورمون ها در بدن ورزشکاران نیز به شدت کم می کند. هر بار که مصرف این مواد را قطع کرده و بار دیگر اقدام به مصرف آن می کنید، چند روزی طول خواهد کشید تا سطح سرمی آن دوباره به میزان موثر خود در خون برسد.
علاوه بر این، حتما خود نیز می دانید که اغلب رشدی که در عضلات رخ می دهد، در روزهای استراحت اتفاق می افتد. هورمون های استروئیدی در این روزها با تشدید سنتز پروتئین در عضلات به افزایش حجم و قدرت عضلانی کمک کرده و بنابراین ناگفته پیداست که مصرف پروهورمون ها در روزهای استراحت نیز همانند روزهای تمرین باید ادامه داشته باشد. البته به این مهم نیز توجه داشته باشید که مجاز بودن مصرف این دسته از ترکیبات دال بر بی ضرر بودن کامل آنها نیست. در مصرف این ترکیبات نیز با احتیاط عمل کنید و دوره مصرف آنها را نیز بیشتر از حد مجاز تمدید نکنید.
آیا مصرف پروهورمون ها می تواند نتیجه تست دوپینگ ورزشکاران را مثبت کند؟
پاسخ هم می تواند مثبت باشد و هم منفی! برخی از این پروهورمون ها با افزایش میزان هورمون ناندرولون در بدن آدمی احتمال و امکان این مسئله را قوت می بخشند که در تست های کنترل دوپینگ به جرم استفاده از ناندرولون و یا به جرم موجود بودن بیش از حد مجاز این ماده در بدن گناهکار معرفی شده و محروم شوید. این در حالی است که اغلب نمونه هایی که به هورمون تستوسترون ختم می شوند، معمولا تست های دوپینگ را به ضرر شما رقم نمی زنند. ناندرولون ماده ای است که به راحتی از بدن دفع نشده و مصرف و یا بالا بودن آن در بدن تا 18 ماه پس از قطع دارو و یا پیش ماده نیز قابل ردگیری و کنترل است.
به این مهم توجه داشته باشید که پروهورمون های یاد شده ای که به هورمون ناندرولون ختم می شوند حتی در صورتی که در دزهای بسیار کم مصرف شده و چند ماه قبل از مسابقه نیز مصرف آن قطع شود بازهم احتمال و امکان مثبت شدن تست دوپینگ را به همراه خواهد داشت.
حتما به این موارد نیز تا به حال برخورد داشته اید که ورزشکاری علیرغم اینکه از مکمل های مجاز استفاده کرده و از مصرف دارو و یا پروهورمون ها نیز اکیدا خودداری کرده است اما با این وجود با مثبت بودن تست کنترل دوپینگ مواجه شده است!
بسیاری از کمپانی های مکمل سازی که برای رسیدن به فروش بیشتر در بازار رقابتی عرضه و فروش مکمل ها ناگزیر از تولید مکمل های موثرتر نیز هستند برای افزودن بر کارایی مکمل های تولیدی خود، مقادیر زیادی از پروهورمون ها را به بهانه این که مصرف آنها در ورزش مجاز است به فرآورده های تولیدی خود اضافه کرده و بدون اینکه خریدار را در جریان این اقدام خود قرار دهند، تولیدات خود را به بازار عرضه کرده و ورزشکاران و حتی خود کمپانی نیز از نتیجه کار احساس رضایت می کنند. در این بین ورزشکاران نیز مثبت شدن تست دوپینگ خود را مدیون استفاده از مکمل هایی هستند که به دور از دید و آگاهی ورزشکاران و مربیان، در فرمول آن از پروهورمون ها استفاده شده است.
همین طور هم پیش هورمون هایی که در بدن آدمی به هورمون بولدنون تبدیل می شوند در صورتی که با احتیاط مصرف نشده و قبل از شروع فصل مسابقات قطع نشوند نیز می توانند به مثبت شدن تست کنترل دوپینگ فرد بیانجامند.
چه زمانی باید پروهورمون ها را مصرف کرد؟
پرسش به جا و خوبی است. به نظر می رسد که «Andro» ها نیمه عمر کوتاهی داشته و در کمتر از 2 ساعت از بین می روند. بنابراین مصرف روزانه 3 الی 4 وعده از این ترکیبات ضروری به نظر می رسد. مصرف این ترکیبات 30 الی 40 دقیقه قبل از تمرین نیز در افزایش انرژی فرد در حین تمرین و در تسریع ریکاوری پس از تمرین مفید واقع می شود.
این در حالی است که نمونه هایی که «Nor» را در اسم آنها می بینید، در حدود 6 ساعت در بدن به صورت فعال باقی می مانند و این بدین معنی است که مصرف روزانه 1 الی 2 وعده از آنها کافی به نظر می رسد.
اگر از این ترکیبات برای افزایش کارایی خود در حین تمرین استفاده می کنید، همواره به این مهم توجه داشته باشید که رسیدن این ترکیبات به سطح سرمی مناسب معمولا در حدود 90 دقیقه زمان می برد. بنابراین این مواد را ترجیحا 1 ساعت قبل از شروع تمرین مصرف کنید.
مصرف تک ماده ای این ترکیبات نیز در مقایسه با مصرف ترکیبی و دوره ای آن تاثیر کمتری دارد. توصیه شده است که این فرآورده ها را نیز همانند استروئید ها در دوره های مناسب و به همراه دیگر پیش هورمون ها به کار ببرید.
طول یک دوره مطلوب و مناسب مصرف پروهورمون ها باید در حدود 6 الی 8 هفته باشد. طول دوره مصرف این مواد نباید از 5 هفته کوتاه تر و از10 هفته نیز طولانی تر شود. استراحت دادن به بدن پس از اتمام دوره نیز از مهم ترین مسائلی است که متاسفانه کسی در ایران اهمیتی به آن نمی دهد. من معمولا پس از هر 8 هفته مصرف، 10 هفته به ورزشکاران استراحت داده و پس از آن، دوره بعدی را برای آنها تنظیم می کنم.
آیا افت شدید قدرت و حجم بدنی در دوره های قطع مصرف این ترکیبات نیز دیده می شود؟
این قاعده و دستور کلی را در ذهن خود داشته باشید که افزایش خیره کننده قدرت و حجم در صورتی که در کوتاه مدت و با شتاب باور نکردنی و غیر معمول به دست آید، چیزی نیست که بتوان به پایداری آن دل بست اما در صورتی که این شرایط به آرامی و در طول مدت زمان معقولی به دست آمده باشد می توان با رعایت کردن برخی نقاط آن را برای همیشه ماندگار نمود.
پس از قطع مصرف پیش هورمون ها نیز همانند قطع مصرف استروئیدها، میزان ترشح طبیعی هورمون تستوسترون به مرز نگراان کننده ای رسیده و به شدت محدود می شود. این دوره بحرانی که حدودا 2 هفته به طول می انجامد معمولا از حجم و از قدرت بدنی ورزشکاران به نحو محسوسی می کاهد. افت شرایط مطلوب بدنی در این دوره، ناشی از کم شدن ترشح هورمون تستوسترون در بدن ایجاد می شود. برای در امان ماندن ار این حالت و برای به حداقل رساندن تاثیر منفی این دوره بحرانی بر شرایط بدنی به توصیه های زیر عمل کنید:
· نوع و دز استروئید و یا پرهورمون مصرفی خود در طول دوره را سنجیده انتخاب کنید و به این نکته نیز توجه داشته باشید که افزایش سریع حجم و وزن عضلانی، کار شما در مدیریت دوره های بحرانی قطع مصرف را مشکل تر خواهد کرد.
· مصرف مکمل های حاوی روی نظیر ZMA پس از قطع مصرف را از یاد نبرید. سه روز مانده به اتمام دوره خود، مصرف این مکمل را شروع کرده و مصرف آن را نیز تا 2 الی 3 هفته بعد ادامه دهید.
· افراد مسن تر که از پیش هورمون ها استفاده می کنند می توانند در دوره های قطع مصرف از «تریبولوس» نیز بهره بگیرند.
· دوش آب سرد در این دوره ها برای تحریک کردن بیضه به ترشح تستوسترون بیشتر، مفید خواهد بود. ذکر این نکته ضروری است که بیضه ها معمولا در دمایی پایین تر از دمای بدن بهتر عمل کرده و تستوسترون بیشتری را تولید می کنند.
· علیرغم اینکه در این مقاله تنها به موارد مجاز توجه داشتیم اما در پایان دوره و برای کاستن از شدت بحرانی که عضلات شما را یغما می برد، می توانید از افزاینده های غیر مجاز میزان ترشح تسوسترون نظیر HCG نیز استفاده کنید.
ادعایی در بین ورزشکاران قوت گرفته است که پروهورمون ها نیز نوعی از استروئیدها هستند! آیا این ادعا صحت دارد؟
در شروع بحث در مورد این دسته از ترکیبات به اختصار گفتیم این ترکیبات که پیش هورمون نیز خوانده می شوند، استروئید نبوده و تفاوت های اساسی با استروئیدها دارند. مفهومی که استروئید در ورزش گرفته است با مفهومی که در علم از آن استفاده می شود اندکی تفاوت دارد. استروئید در ورزش به موادی اطلاق می شود که مصرف آنها برای بالا بردن کارایی و برای افزایش حجم و قدرت عضلانی ممنوع بوده و دوپینگ محسوب می شود. این در حالی است که از نظر علمی ویتامین D که همانند استروئیدهای آنابولیک از کلسترول ساخته می شود نیز نوعی استروئید محسوب می شود و به این دسته تعلق دارد. آیا شما و یا هر ورزشکار دیگری که با استروئیدها آشنایی دارد این ویتامین را نیز همانگونه که هست در دسته استروئیدها طبقه بندی می کند؟
پروهورمون ها استروئید نبوده برای تبدیل شدن به استروئید در بدن آدمی ساخته و تولید می شوند. این دسته از مواد که عموما غیر فعال نیز هستند، برای تبدیل شدن به فرم فعال و برای تبدیل شدن به استروئیدها باید تحت تاثیر آنزیم های مخصوصی قرار بگیرند.
بی تعارف و بی پرده بگویم که بازار سوء استفاده در این ورزش از سطوح خرد و پیش پا افتاده و از رده دله دارو فروش گرفته تا در سطح جهانی و حتی در بین کمپانی های صاحب نام و شناخته شده نیز داغ داغ است. شاید ایده استروئید بودن پروهورمون ها نیز از طرز عملکرد کمپانی های مکمل سازی نشات گرفته باشد که برای تولیدات خود اسامی همسان و هم وزن با استروئیدها انتخاب کرده و بدین ترتیب قصد اغوا کردن و یا فریب دادن ورزشکاران و مصرف کنندگان را می کنند.
آیا امکان بالا رفتن میزان استروژن بدن مردان با مصرف این قبیل ترکیبات نیز وجود دارد؟ آیا استفاده از مهار کننده های استروژن به همراه این ترکیبات نیز الزامی است؟
تصور نمی کنم برای مقابله با استروژن حاصل از این ترکیبات نیازی به استفاده از داروهای مهار کننده این هورمون باشد. تنها برخی نمونه ها به تولید شدن حجم قابل توجهی از استروژن در بدن منجر شده و در این مورد نیز تنها کسانی که بدن آنها حساسیت زیادی در برابر این هورمون داشته و یا استعداد ابتلا به نوک سینه و.. را داشته باشند باید به همراه پروهورمون ها از داروهای آنتی استروژن استفاده کنند.
آیا خطر بزرگ شدن غده پروستات نیز با مصرف این ترکیبات فرد را تهدید می کند؟
پروستات غده کوچکی در مردان است که وظیفه اصلی آن در ترشح و تولید مایع منی در مردان دیده می شود. بزرگی و حتی سرطانی شدن این غده در مردان و مخصوصا در مردان مسن از شایع ترین علل مرگ و میر مردان بوده و هر ساله نیز تعداد زیادی از مردان را روانه بیمارستان و اطاق عمل می کند. از شایع ترین علایم و نشانه های بروز این عارضه در مردان می توان به تکرر ادرار و احساس درد و سوزش در حین دفع ادرار اشاره کرد. از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در بروز این عارضه در مردان و مخصوصا در ورزشکاران می توان به مصرف استروئیدها و آندروژن ها اشاره کرد که در ورزش های قدرتی نیز به فراوانی به چشم می خورد. پروهورمون ها نیز همانند هورمون ها در بزرگ شدن این غده در مردان تاثیر داشته و مصرف مکمل های محافظت کننده پروستات که در ستون مکمل ها نیز به آنها اشاره می کنیم به همراه مصرف استروئیدها و پروهورمون ها، ضروری بوده و برای حفظ سلامت ورزشکارانی که از این ترکیابت استفاده می کنند لازم به نظر می رسد.
آیا مصرف پروهورمون ها برای کبد سمی است؟
تمامی پروهورمون ها برای کبد سمی نیستند. برخی از آنها برای این عضو حساس از بدن سمی بوده و برخی دیگر نیز تاثیر منفی چندانی بر روی آن ندارند. به جرات می توان ادعا کرد که دارو و یا هر ترکیب غیر طبیعی که از طریق دستگاه گوارش وارد بدن آدمی شود برای کبد سمی بوده و کبد آدمی نیز همواره از این بابت ناراحت و گله مند است. در ترکیب مکمل ها و فراورده هایی که به صورت خوراکی تولید شده و انتظار می رود که برای کبد نیز سمی باشند علاوه بر مواد اصلی از مواد طبیعی کم کننده تاثیر منفی این قبیل ترکیبات بر کبد نیز استفاده شده و همواره نیز سعی بر این بوده است تا با افزودن مواد کمکی به ترکیب اصلی آنها، کبد را حمایت کرده و از شدت تاثیر منفی این قبیل مواد بر کبد کاسته شود. اما با این وجود تاثیر منفی شدید برخی پروهورمون ها بر کبد را نمی توان انکار و یا کتمان کرد.
به هنگام مصرف پرهورمون ها نیز دوره مصرف را بیش از حد مجاز، طولانی تر نکرده و به این نکته نیز توجه داشته باشید که مصرف داروها و یا مکمل های محافظت کننده کبد که در ستون مکمل ها نیز به برخی از آنها اشاره شده و در شماره های آتی نیز به انواع دیگری از آنها اشاره خواهد شد به همراه مصرف پروهورمون ها نیز تا حدودی ضروری و الزامی است.
آیا مصرف پروهورمون ها نیز همانند مصرف استروئیدها تاثیر منفی شدیدی بر ریزش موی سر در مردان دارد؟
شاید شما نیز به این مهم اشراف دارید که ریزش موی سر در مردان در اثر افزایش هورمون های آندروژن در بدنشان رابطه تنگاتنگی با ژنتیکی که از پدر و مادر به ارث می بریم داشته و از فردی به فرد دیگر نیز متفاوت است. ریزش موی سر در ورزشکاران معمولا در نتیجه افزایش DHT در بدن و در نتیجه تجمع آن در زیر پوست سر و در ناحیه ای که پیاز موهای سر قرار دارند رخ داده و غالبا نیز با قطع مصرف استروئیدها و با پاکسازی بدن از سمومی که استروئیدها وارد بدن کرده اند از بین نمی رود.
اغلب ورزشکارانی که در نتیجه مصرف استروئیدها و یا مشتقات تستوسترون به این عارضه مبتلا می شوند برای به حداقل رساندن شدت این عارضه و برای تقویت کردن رشد موهای سر از داروهای کمکی نظیر Propecia و یا دیگر داروهای افزاینده رشد موی سر در مردان استفاده کرده و در بسیاری از موارد نیز نتیجه مطلوبی می گیرند.
از آنجایی که امکان بالا رفتن میزان DHT در بدن آدمی در نتیجه مصرف پروهورمون ها نیز وجود دارد بنابراین می توان ادعا کرد که مصرف این ترکیبات نیز فرد مستعد به ریزش مو را در معرض خطر طاسی قرار خواهد داد.
از دیگر مواد و ترکیباتی که نقش تعیین کننده و مهار کننده ای در ریزش موی سر در مردان داشته است می توان به «Ketoconazole» اشاره کرد. این ماده در ترکیب شامپوهایی که برای کاستن از شدت و سرعت ریزش مو در مردان ساخته شده است نیز به فراوانی یافت می شود. تحقیقات انجام شده در مورد ارتباط این ماده با کاهش ریزش مو تاثیر مطلوب مصرف خوراکی آن را تا حدودی اثبات کرده است اما نمونه های به کار رفته در شامپوها برای اینکه واقعا موثر واقع شوند باید ابتدا قدرت جذب شدن و ورود به بدن از طریق پوست سر را داشته باشند که این قسمت از کار جای بحث و شک داشته است.
مصرف مکمل های حاوی ویتامین های محلول در چربی و مصرف منیزیوم و روی نیز در حفظ موهای سر تاثیر خوبی از خود نشان داده است. بنابراین به همراه مصرف پروهورمون ها و حتی به همراه مصرف استروئیدها و هورمون ها نیز از داروهای محافظت کننده موی سر و از ویتامین ها و املاح معدنی استفاده کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر